Author: Dahana Baxter

The LORD has graciously blessed Dahana Baxter with the privileged experience of being a fourth generation, life-time Adventist. By His grace she currently holds local church membership in the Texas Conference of Seventh-day Adventists, and is a Co-host/Presenter on ABL. In eager anticipation of the imminent soon return of Jesus Christ, her greatest joy is found in exalting and serving Him at any post that He assigns her in His Advent-hour Vineyard. To this end she covets your earnest biblical prayers on her behalf.

Aught Of God’s Autumn

Autumn is…

When lush, green leaves
Don new attire to
Entertain new weather….

Lively leaves with colours ablaze in
Glorious splendour…
Such rich display of God’s amazing
Handiwork!…

The smile of the seasons….
After Summer’s laughter
(Tickled by Spring’s giggles)
Ripples by; then comes
Autumn’s mellow smile of contentment:
Prelude to Winter’s snore…

An entertaining raindance of
Enlivened leaves of exotic colours
Ablaze in sun-drenched resplendence of
Gold, red, orange, and brown
Appliques….

The mellow, muted tones of harp in the
Orchestra of the Seasons….

An interracial exodus of excited leaves
Whirling, swirling, twirling happily to their
Damp demise….

A pause for effect…
Priceless punctuation in the
Sentence of the Seasons…

Spring’s aurora,
Summer’s noon; then
Autumn’s ambient twilight
Ere Winter’s moon….

The smile of all the seasons…
Summers’s laughter,…
Winter’s snore,…
Spring’s giggle,…
Autumn’s smile of cool contentment….

Penned Autumn, 1997.
Scriptural allusion: Daniel 2:21; Psalm 104:19; Genesis 8:22; Psalm 74:17; Song of Solomon 2:11.
Copyright (C) 2018 Dahana Baxter. All rights reserved.

محبّة الله

تشهد الطبيعة شهادة الوحي بان “الله محبة” فأبونا السماوي هو مصدر الحياة و منبع الحكمة و الوفاء، تأمل مثلاً جمال الطبيعة و عجائبها، و لاحظ ملاءمتها لجميع حاجات الإنسان و الحيوان و لسعادة كل الكائنات، فالشمس و المطر اللذان ينعشان الأرض و يجددان وجهها، و الجبال و البحار، و السهول و الأنهار التي تبهج الأبصار ـ كلها تحدثنا بمحبة صانعها الذي يرزق كل حي في كل آن و مكان. و لقد انشد في ذلك المرنم قائلاً: SC 1.1
عيون الكل لا ترجو سواك
لتمنحهم طعامًا من نداكا
تمدّ يديك نحو الخلق طرًا SC 2.1
فتشبع كل حي من رضاكا SC 2
خلق الله الإنسان بارًا سعيدًا، و صنع له الأرض الجميلة خلوًا من كل لعنة، بريئة من كل فساد، أما اللعنة فجلبها التعدي و الموت، فقد ملك بمخالفة أمر الله، ناموس المحبة. غير أن الآلام التي أثمرتها الخطية لم تحل دون إظهار محبة الله، بل ، كما هو مكتوب، “ملعونة الأرض بسببك” أي لأجلك. فما الحسك و الأشواك، متاعب الحياة و صعابها، سوى درجات سلم القداسة و الكمال يستخدمها الله وسائط لرفع الإنسان من وهدة الخطية و إنقاذه من نتائجها الأليمة. فلئن كان العالم قد أضحى خاطئًا أثيما، ليس المعنى أن كل ما فيه محض شقاء و عناء. فالطبيعة لم تزل تحمل رسائل الرجاء و العزاء، إذ أن حسكها تعلوه الأزهار، و أشواكها تكسوها الورود SC 2.2
إن آيات هذه المحبة لمسطورة على كل كم من أكمام الأزهار و على كل ورقة من أوراق الأشجار، معلنة لنا في كل قطرة ماء، و في كل ذرة هباء، و في كل نجم لامع وفي كل كوكب ساطع، و في أناشيد البلابل و أغاريد العصافير ـ كلها تشهد لعناية الله بنا و تعلن رغبته الأبوية في إسعادنا طرًا SC 2.3
غير أن إعلان الطبيعة مع ما فيها من آيات بينات لم يكن كافيا للإنسان لذلك أعطانا الله كلمته التي اعلن فيها صفاته و كمالاته، فحين طلب موسى أن يرى مجد الله، خروج ٣٣ : ١٨ و ١٩، اعلن الله صفاته لموسى بقوله تعالى “الرب الرب اله رحيم و رؤوف، بطيء الغضب و كثير الإحسان و الوفاء، حافظ الإحسان إلى الوف، غافر الإثم و المعصية و الخطية” خروج ٣٤ : ٦ و ٧ ثم بقوله للنبي يونان “لأنه بطيء الغضب و كثير الرحمة” يونان ٤ : ٣، و أيضًا للنبي ميخا “فانه يسر بالرأفة” ميخا ٧ : ١٨. إن هذا هو مجده تعالى SC 2.4
و هكذا عمل الله على اجتذاب قلوبنا إليه بآيات لا تحصى مما في السماء و ما على الأرض، فقد جرّب أن يعلن ذاته لنا في الطبيعة و بانتسابه إلينا بأعزّ روابط القربى و أوثقها، و إن كانت هذه تمثل محبته تمثيلاً مبتورًا، و على رغم ذلك استطاع الشيطان أن يعمي البصائر و الأذهان و أن يجعل الناس ينظرون إلى الله نظرة تخوّف و تهيب، و ييأسون من عفوه و رحمته، و يرون فيه إلهًا قاسيًا لا يرحم و لا يشفق، يحصي على الناس زلاتهم، و يرقب عوراتهم و سيئاتهم و يتربص بهم الدوائر لكي يوقع بهم و ينتقم منهم، فلأجل إزالة هذه النظرة المظلمة، و لكي يعلن لنا محبة الله الفائقة الوصف، جاء يسوع من السماء و حل بين الناسSC 2.5
اجل، من السماء جاء ابن الله ليعلن لنا الآب، لان “الله لم يره احد قط الابن الوحيد الذي في حضن الآب هو خبر”، يوحنا ١ : ١٨، و “ليس احد يعرف الآب إلا الابن، و من أراد الابن أن يعلن له” متى ١١ : ٢٧، و حين سأله احد تلاميذه، قائلا، أرنا الآب أجابه “أنا معكم زمانًا هذه مدته و لم تعرفني يا فيليبس، الذي رآني فقد رأى الآب، فكيف تقول انت أرنا الآب” يوحنا ١٤ : ٩ SC 3.1
لقد وصف يوسع رسالته و مهمته على هذه الأرض فقال، “روح الرب عليّ لأنه مسحني لأبشر المساكين، أرسلني لأشفي المنكسري القلوب، لأنادي للمأسورين بالإطلاق و للعمي بالبصر، و ارسل المنسحقين في الحرية” لوقا ٤ : ١٨، هذا كان عمله، “فجال يصنع خيرًا و يشفي جميع المتسلط عليهم ابليس”، فكم من قرى عمها البر و البرء، و كم من ضياع نالت الشفاء و العافية لأن يسوع كان قد اجتاز في وسطها، فعاد مرضاها و تجنن على صرعاها، و حيثما سار يسوع ابن الإنسان، سارت في ركابه المحبة و الرحمة و الحنان، و كفى شاهدًا على حبه و عطفه انه قد اتخذ طبيعتنا و صار مثلنا في كل شيء ما عدا الخطية، مما شجع الخطاة المنبوذين على الدنو منه و التحدث إليه، و جعل الصغار يلتفون حوله، و يأنسون به و يتفرسون في ما يبدو على محياه من علامات الجد و الاهتمام، و دلائل الحب و الأنغام SC 3.2
لقد حرص يسوع دائمًا على أن يعلن الحق كله، دون أن يكتم منه شيئًا، أو يخشى فيه لومة لائم، و لكنه فعل ذلك بروح المحبة، و كان في مخالطته الناس يوليهم اكبر جانب من عنايته و اهتمامه و يراعي معهم كل ما تقتضيه واجبات اللياقة و اللباقة، فما عامل أحدًا بالغلظة قط، و لا تفوّه بكلمة موجعة، و لا عمل على إيلام مخلوق بدون داع أو موجب، و لا راقب زلات العباد و سقطاتهم، و مع ذلك فانه لم يتردد قط في مكاشفة الناس بالحقيقة في صراحة و شجاعة منذرًا إياهم في ترفق و وداعة SC 3.3
فقد نعى على آلناس نفاقهم، و دان نكرهم و كفراتهم، و لكنه كان دائمًا يمزج تحذيراته و توبيخاته بدموعه و عباراته. و من ذلك انه بكى على أورشليم المدينة التي احبها، مع أنها لم تقبله، و هو الطريق و الحق و الحياة، و للقد عامل قومه بكل رفق و حنان مع انهم رفضوه، فرفضوا بذلك عونهم و خلاصهم، و كان، مع ماله من العزة الربانية و الكرامة الإلهية، ينظر إلى كل مخلوق ينتمي إلى يسرة الله بعين الإكبار و الاعتبار، لأن كل نفس من نفوس العباد كانت حبيبة إليه عزيزة عليه، بل هو كان يتطلع إلى كل إنسان فيرى فيه نفسًا ثمينة قد وكل إليه من السماء أمر تخليصها و إنقاذها SC 4.1
تلك هي صفات المسيح كما تجلت في حياته، وهي بعينها صفات الآب تعالى، فانه منن قلب الله تدفقت المراحم الإلهية لبني البشر بواسطة المسيح، فيوسع الرؤوف العطوف، إنما هو الله قد ظهر في الجسد. ١ تيموثاوس ٣ : ١٦ SC 4.2
و لئن كان يسوع قد عاش و تألم و مات، و صار رجل أوجاع و مختبر الحزن فما ذلك كله إلا لكي يجعلنا شركاءه في الأفراح الأبدية. و هكذا سمح الله تعالى بان ينزل ابنه الحبيب، مملوءًا نعمة و حقًا، من عالم المجد الفائق إلى عالم ملوث بالإثم، و موبوء بالخطية، و إلى ارض قد جللها سواد الموت، و غشتها أشواك اللعنة، بل هكذا سمح الله لابنه الوحيد بان يترك أحضان المحبة الأبوية، و ما يحف به من العبادات الملائكية، لكي يأتي إلى بني البشر حيث هم، محتملاً منهم العار و الهوان، و الكراهية و النكران. و في النهاية مات ميتة المذنبين المجرمين، لأن “تأديب سلامنا عليه و بحبره شفينا” اشعياء ٥٣ :٥ SC 4.3
تطلع إليه و هو في جثسيماني و هو على الصليب فهذا ابن الله القدوس، الذي لم يعمل ظلمًا، و لم يكن في فمه غش، قد ناءت كاهلاه تحت أعباء اللعنة و اثقال الخطية، ثم انظر إليه ثانية، فترى ابن الله الذي كان في اتحاد تام مع الآب، قد اصبح يشعر بتلك العزلة الرهيبة، و الهوة السحيقة التي تفصل الإنسان الخاطئ عن الله، مما جعله يصرخ صرخة متألم متوجع بقوله “الهي الهي لماذا تركتني” ، متى ٢٧ : ٤٦، فان شعوره بفداحة عبء الخطية، و إدراكه لهول جرمها، و إحساسه بانفصام عرى الشركة بين النفس و بين الله كانت الأمور التي عملت على سحق قلب ابن الله الحبيب SC 5.1
على أن هذه التضحية العظمى لم يأتها الابن ليخلق في قلب الآب محبة للإنسان، و لم يقصد بها أن يجعل عند الآب الرغبة في العمل على خلاص الإنسان، كلا، “لأنه هكذا احب الله العالم حتى بذل ابنه الوحيد” يوحنا ٣ : ١٦. فالكفارة، إذن، لم تكن هي علة المحبة التي احبنا بها الآب، وإنما الآب احبنا فاعدّ لنا الكفارة، و كان المسيح هو الواسطة التي بها سكب الله محبته على عالم قد ضل و هوى، إذ “كان الله في المسيح مصالحًا العالم لنفسه”، ٢ كورنثوس ٥ : ١٩. ففي بستان جثسيماني، و على صليب الجلجثة، تألم الآب مع ابنه، و دفعت المحبة ثمن فدائنا غاليًا SC 5.2
و ليس ادلّ على محبة الآب لنا مما نطق به يوسع نفسه في قوله : “لهذا يحبني الآب لأني أضع نفسي لأخذها” يوحنا ١٠ : ١٧. فكأني به يقول : لقد زادت محبة أبي لي و زاد تقديره إياي لكوني قد بذلت حياتي لأجلكم طائعًا مختارًا، و رضيت بان اكون بديلكم و كفيلكم، حاملاً ذنوبكم و موفيًا ديونكم، لأنه بفضل ذبيحتي الفدائية، و أعمالي الكفارية، امكن الله تعالى أن “يكون بارًا و يبرر من هو من الإيمان بيسوع المسيح” رومية ٣ : ٢٦ SC 5.3
لم يستطع أن يفدينا غير ابن الله، إذ لم يقدر أن يعلن الله غير الذي كان في حضنه، الذي وحده استطاع أن يظهر محبته لأنه سبر غورها و بلغ ذراها، و لم يكن ليكفي للتعبير عن محبة الله للبشرية الهالكة تعبيرًا وافيًا إلا الذبيحة اللامتناهية التي قدمها يسوع لفدائنا SC 5.4
“لأنه هكذا احب الله العالم حتى بذل ابنه الوحيد”، و قد بذله، لا لكي يعيش بين البشر، و يحمل خطاياهم، و يموت ذبيحة عنهم، فحسب، بل وهبه للجنس البشري هبة، فصارت شؤونهم شؤونه، و حاجاتهم حاجاته فالذي هو واحد مع الآب ارتبط بالبشرية ارتباطًا لا تنفصم عراه أبدًا، “فهو لا يستحي أن يدعوهم إخوة” عب ٢ : ١١، لأنه هو ذبيحتنا، بل شفيعنا بل أخونا، يحمل صورتنا كابن الإنسان و هو على عرش الآب، فهو إلى الأبد واحد مع الجنس الذي فداه بدمه، و قد صار ذلك كله لأجل رفع الإنسان من وهدة الخطية و خرابها إلى الاشتراك في فرح القداسة و إلى إعلان محبة الله للعالمين SC 6.1
إن ثمن فدائنا الغالي، أي تضحية أبينا السماوي في بذل ابنه الوحيد لأجلنا، ليدل على المقام الرفيع الذي قد نبلغه في المسيح، فالرسول الملهم، يوحنا الحبيب، إذا أدرك شيئًا من علو محبة الله و عمقها و عرضها، و لم يجد كلمات بها يعبر عن عظم هذه المحبة لجنس هالك، دعا الجميع للتأمل فيها قائلاً “انظروا أية محبة أعطانا الآب حتى ندعى أولاد الله” ١ يوحنا ٣ : ١. فما اعظم مقام الإنسان نتيجة لهذا الفداء. فبنو الإنسان الذين قد صاروا بالمعصية رعايا ابليس يصيرون بالإيمان بذبيحة المسيح الكفارية أبناء الله. يتجسده رفع يسوع شأن البشرية و جعل الخطاة الهالكين في مركز يستحقون فيه اللقب السامي العظيم “أولاد الله”SC 6.2
إن هذه المحبة منقطعة النظير، أن نكون أولادًا لملك السماء. انه لوعد ثمين و عهد كريم، و موضوع يستحق التأمل العميق ـ موضوع محبة الله القدير لعالم لم يحبه. إن لهذه الفكرة، إذا استغرق المرء فيها، قوة على إخضاع النفس، و قدرة على استئسار الذهن لإرادة الله، لأن التأمل في صفات الله، في ضوء الصليب، ليعلن لنا الرحمة و الشفقة و المغفرة، متحدة بالعدالة و البر والقداسة، و ليجلي لنا أثار حب لا حد له، يفوق محبة الأم و حنانها على ولدها التائه الشريد SC 6.3
حب المخلص الورى الفادي
سام يفوق الوصف و الإدراك
فالقلب مشتاق لان يدري
مستقصيا في بحره إذ ذاك SC 7.1
عميقه SC 7
نعم سمت محبة الفادى
يا ليت كل الناس يدريها
فتقتفي أثاره طوعا
تابعة كالضأن راعيها SC 7.2
فتهتدي SC 7
حب الذي قد مات مصلوبًا
عن اثمنا أسمى من الشكر
مع ذاك قلبي دائمًا يسمو
أن يشكر الفادي مدى الدهر SC 7.3
مرنمًا SC 7
حب عظيم واسع سام
يأتي بعاص جاهل مثلي
إلى محب حبه أفضى
إلى عذاب الصلب من اجلي SC 7.4

يرجى مشاركة هذه الرسالة من الحب
yrja musharakat hadhih alrisalat min alhabi

Rochelle

● Happy 16th!
I met you as a baby,
Watched you growing as a girl;
Now, you are a young lady
Ready to face the world!

For sixteen years you’ve budded
In purity, through grace;
And, now that you have blossomed,
Let not this age erase

The seeds of God’s Word planted
Deep within your heart’s sod;
You’ll ne’er be disappointed,
Whilst on the path Christ trod.

For God has led you safely
Amid the fires of youth;
So, trust in His love fully,
And follow in His Truth.

Take Jesus as your Partner,
Walk with Him every day;
Have Him your only Counselor;
Let His Word light your way.

Thus you’ll learn that, by heeding:
– His wisdom you’ll retain;
– No loss, to Him submitting!
– Instead, eternal gain!

● Graduation!…
Now that you’ve earned some Master’s
Degrees of schools on earth,
And life spins even faster,
Trying you for all you’re worth;

Remember Thy Creator
Now, in the days of “youth”!
For He’s thine only Master,
Whose Truth all ills can soothe.

He owns your every fibre
Of intellect or being;
As well, your: talent, treasure,
And,.. anyone you’re “seeing”!

Submit to Christ your whole life –
To which He owns all rights;
All your will (not “most” or “half”),
Not small, convenient bytes.

For He gives no such degrees
As, ‘masters’,… ‘Batchelors’…
But crowns! to those on their knees,
O’er self being conquerors.

For His approval, study,
Watching God’s Word; and pray
That He pronounce you ‘godly’
On “Graduation” Day!

● Engagement!…
[Dear LORD, news so delicious
Has come my way, today:
Rochelle – so very precious –
Done gave her heart away!

[The Damsel’s getting married!
And now, what should I say?
For You’re her Maker-Husband!
– Yet, “T” she must obey!]

● Marriage/Home/Parenting/Witnessing!…
(Rochelle)
Dear one, make Christ your Master –
To Him be duty-bound;
His Word solves problems faster!
‘Twill keep your marriage sound.

Around your family altar
May God’s rich grace prevail;
May Satan ever falter,
And tempt to no avail.

(“T”)
Husband! Be true like Joseph,
Stephen, Paul, Daniel,
Making your home a haven
Where holy joys excel!

God bless your bestowed quiver
To glorify His name,
Bring gladness to you ever –
And never grief or shame.

Now, wife, be honoured like Ruth;
Your household known for good:
The lighthouse be of God’s Truth –
All ’round your neighbourhood.

God’s love and peace attend you
Beyond your highest dream,
Be sure your home’s a venue
Where His will reigns supreme.

Amiss this ode be tho’ indeed,
If, never word be penned
To pray for world’s harvest-field,
Or willing hands to lend.

For Christ, our heavenly Bride-groom
Comes soon, to change our name!
For each, He’s reserved room – at
“Marriage Supper of the Lamb”.

Prophets have seen in vision
The glory He’ll bestow;
Soul-saving’s now our mission,
Christ’s kingdom here to grow.

But! – so there’s no confusion:
Each heart needs first take stock!
HOME’S the FIRST field of mission –
Secure your precious flock!

Penned (in installments, dedicated to my young friend, Rochelle): May 2,1998 (verses 1-3); November 4, 2003 (verses 4-6); May, 2004 (verses 7-12); 2015 (verses 13-24); and revised in 2016 (verses 7-12).
Scriptural allusion: Psalm 144:12; Proverbs 4:21-27; 31:10-31; 22:6; Ephesians 5:22-31; Genesis 18:19; 12:8; 13:18; Psalm 127:5.

五月二十七日我们作门徒的凭证

你们若有彼此相爱的心，众人因此就认出你们是我的门徒了。约翰福音13:35 TMK 153.1
任何事物都不能像缺乏爱心那样有效地削弱教会的感化力。……世人现今正注视着我们，要看看我们的信仰在自己的品格和行为上生发怎样的效果。他们正在注意要知道这信仰在我们心中有无圣化的作用，我们是否在逐渐变成基督的样式。他们在随时等待要发现我们生活方面的缺点，和行为上的每一矛盾之处。惟愿我们不给他们留下玷辱我们信仰的把柄。 TMK 153.2
那最危害我们的并不是世人的敌对：造成我们最严重祸害的乃是我们中间所怀存的罪恶。那拦阻真理圣工并使黑暗笼罩上帝教会的，乃是那班半信半疑自称为信徒的未曾献身成圣的生活。 TMK 153.3
那在属灵的事上最有效削弱自己能力的方法，莫过于存心嫉妒，彼此猜疑，多方批评，心怀恶念。…… TMK 153.4
当你们彼此交接之时，要慎防自己的话语。……倘若你们存心爱慕真理，就必多谈论真理。你们必谈及你们在耶稣里所怀的洪福之望。假使你们心里怀着仁爱，你们就必力图建立自己的弟兄，使他在至圣的信仰上站立得住。倘若偶尔听见损及你们朋友或弟兄品格的话语，万不可支持这样的恶言。这乃是仇敌的工作。当善意的提醒发言者：上帝的圣言禁止这类的话语。我们要从心中摒除一切足以污秽心灵之殿的事物，好使基督居住其间。我们的救赎主曾经告诉我们，怎样可以向世人表扬他。倘若我们都怀存他的精神，倘若我们都向别人显示他的爱，倘若我们都互相顾及彼此间的利益，倘若我们都是仁慈，忍耐，宽容的，则我们所结的果子就必向世人证明我们是上帝的儿女。那使教会在不信之人和属世之辈的身上能发挥有意的感化力的，乃是教会中合而为一的实情。评论与通讯, 1888年6月5日 TMK 153.5

请分享这个爱的讯息
Qǐng fēnxiǎng zhège ài de xùnxí

အနႏ ၱတန္ခိုးရွင္၏ေမတၱာေတာ္

သဘာဝတြင္ ထင္ရွားေဘာ္ျပထားေသာအရာတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေမတၱာေတာ္ကို အတူတကြသက္ေသခံၾကေလသည္။ ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အဘ ခမည္းေတာ္သည္ အသက္၊ ဥာဏ္ပညာႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၏ အျမစ္မူျဖစ္ေတာ္မူ၏။ သဘာဝ၏ လွပတင့္တယ္အံ့ၾသဘြယ္ေသာအရာဝတၱဳ မ်ားကိုၾကည္႔ပါ။ လူသာမက၊ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ လိုအင္ဆႏၵႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ျခင္း အဘို႔ အံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စီမံဖန္တီထားခ်က္မ်ားကိုဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။ ေျမၾကီးကိုစိမ္းလမ္းစိုေျပေစလ်က္ ႏွစ္သက္ဘြယ္ျဖစ္ေစေသာေနေရာင္ျခည္ႏွင့္ မိုဃ္းေရ၊ ေတာင္းမ်ား၊ ပင္လယ္မ်ားႏွင့္ လြင္ျပင္မ်ားအားလံုးတို႔သည္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္၏ ေမတၱာေတာ္အေၾကာင္းကို ျမြက္ဆိုၾကေလသည္။ မိမိဤသတၱဝါအေပါင္းတို႔အတြက္ ေန႔စဥ္လိုအပ္ေသာအရာမ်ားကိုေထာက္ပံ့ေတာ္မူေသာ အရွင္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ တင့္တယ္ေသာစကားမ်ားျဖင့္ ဆာလံဆရာက ေအာက္ပါ အတိုင္းေျပာဆိုထား၏၊ SC 5.1
“ခပ္သိမ္းေသာသတၱဝါတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ၾက၍အခ်ိန္တန္မွ သူတို႔ကိုေကၽြးေမြးေတာ္မူ၏။ လက္ေတာ္ကိုဖြင့္၍ အသက္ရွင္ေသာသတၱဝါအေပါင္းတို႔ကို ေရာင့္ရဲေစေတာ္မူ၏။” (ဆာလံက်မ္း၊ ၁၄၅: ၁၅၊ ၁၆) SC 5.2
ဘုရားသခင္သည္လူကိုလံုးလံုးသန္႔ရွင္း၍ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ေကာင္းေသာအျဖစ္၌ ျပဳျပင္ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူ၏။ ၎ျပင္ လွပေသာေျမၾကီးသည္ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာအရွင္၏ လက္ေတာ္မွ ျဖစ္ေပၚလာစဥ္ အခါက ပ်က္စီး ယိုယြြင္းျခင္းလကၡဏာ၊ သို႔မဟုတ္ က်ိန္ျခင္း၏ အရိပ္အေရာင္အနည္းငယ္မွ်မပါရွိခဲ့ပါ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္တရားတည္းဟူေသာဘုရားသ ခင္၏ ပညတ္ေတာ္ကို လြန္က်ဴးျခင္းသည္ အမဂၤလာႏွင့္ေသျခင္းကိုယူေဆာင္လာေလ၏။ သို႔ေသာ္အျပစ္ေၾကာင့္ခံစားရေသာဒုကၡဆင္းရဲျခင္းမ်ားအလယ္၌ ဘုရားသခင္၏ေမတၱာေတာ္ သည္ ထင္ရွားလ်က္ရွိ၏။ ဘုရားသခင္သည္လူ႔အက်ိဳးအလို႔ငွာ ေျမၾကီးအားက်ိန္ျခင္းကိုခံေစ ေတာ္မူ၏ဟုေရးသားထား၏။ (ကမာၻဦးက်မ္း၊ ၃:၁၇။) အျပစ္ဒုစရိုက္ကျဖစ္ေပၚလာေစေသာ ပ်က္စီးယိုယြင္းျခင္းႏွင့္ ယုတ္ညံ့ေအာက္က်ေသာအေျခမွဆြဲယူဘို႔ ဘုရားသခင္၏အၾကံအစည္ ေတာ္တြင္လိုအပ္ေသာသင္ရန္စာတခုအျဖစ္ႏွင့္၊ လူ၏အသက္တာကို ပင္ပန္း၍စိုးရိမ္ေၾကာင့္ ၾကဘြယ္ျဖစ္ေစေသာ ခက္ခဲျခင္းမ်ားႏွင့္ စံုစမ္းျခင္းမ်ားတည္းဟူေသာ ဆူးပင္ႏွင့္ေတာပင္မ်ား ကိုလူ၏ေကာင္းက်ိဳးအလိုငွါ စီမံထားေတာ္မူ၏။ ကမာၻေျမၾကီးသည္ဆံုးပါးလ်က္ရွိေေသာ္လည္း အားလံုးတို႔သည္ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းတို႔ကိုသက္ေရာက္ေစသည္မဟုတ္ပါ။ သဘာဝပစၥည္းမ်ားထဲမွာပင္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၊ သက္သာျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သတင္းစကား မ်ားရွိေပသည္။ ေတာပင္မ်ားအပၚတြင္ ပန္းမ်ားပြင့္ေနလ်က္ ႏွင္းဆီပင္၏ဆူးမ်ားကိုလည္း ပန္းပြင့္မ်ားက ဖံုးအုပ္ထားလ်က္ရွိ၏။ SC 5.3
ပြင့္စျပဳေနေသာ အဖူးႏွင့္ေပါက္စျပဳေနေသာ ျမက္ပင္၏ထိပ္ဖ်ားအသီးသီးတို႔အေပၚ တြင္ “ဘုရားသခင္သည္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေတာ္မူ၏” ဟူေသာအခ်က္ကိုေရးထားလ်က္ရွိ၏။ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာငွက္မ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔၏သာယာေသာသီခ်င္းသံမ်ားကိုေလထဲ ၌ေပၚထြက္လာေစၾက၏။ ႏူးည့ံလ်က္ ေရာင္စံုအဆင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာပန္းမ်ားသည္ စံုစံုလင္ လင္ပြင့္လာလ်က္ မိမိတို႔အနံ႔အသက္မ်ားအားျဖင့္ေလကိုေမႊးၾကိဳင္ေနေစ၏။ သစ္ေတာၾကီးမ်ား တြင္ အလြန္ျမင့္လ်က္ စိမ္းလမ္းစိုေျပေသာအရြက္မ်ား၊ အကိုင္းအခက္မ်ားႏွင့္ေဝဆာအုပ္ဆိုင္း ေနေသာ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားတည္ရွိေန၏။ ဤအရာအားလံုးတို႔သည္ ကၽြႏု္ပ္ တို႔အဘ ဘုရားသခင္၏သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့စြာေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုျခင္းအေၾကာင္း၊မိမိ၏သားသမီးမ်ား ကို အားရဝမ္းေျမာက္ရႊင္ျမဴးေစဘို႔ရန္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္အလိုရွိေတာ္မူေၾကာင္းတို႔ကို သက္ေသခံၾက၏။ SC 6.1
ဘုရားသခင္၏ႏွ တ္ကပတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏ဂုဏ္ေတာ္၊ သေဘာေတာ္အေၾကာင္းကိုထင္ရွားေစ၏။ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္အနႏၱေမတၱာေတာ္ႏွင့္ ကရုဏာေတာ္အေၾကာင္းကို ေဘာ္ျပထားေတာ္မူခဲ့ျပီ။ေမာေရွသည္”ကိုယ္ေတာ္၏ဘုန္းေတာ္ကို အကၽြႏ္ုပ္အားျပေတာ္မူပါ” ဟုေတာင္းေလွ်ာက္ေသာအခါ၊ ထဝရဘုရားက၊ “ငါ၏ေကာင္း မြန္ျခင္းရွိသမွ်ကိုသင့္ေရွ႕၌ငါေရွာက္သြားေစမည္”ဟုျပန္၍မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း၊ ၃၃: ၁၈၊ ၁၉။) ဤအရာသည္ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ျဖစ္ေပသည္။ ထာဝရဘုရားသည္ ေမာေရွ၏အေရွ႕၌ၾကြသြားေတာ္မူ၍ “ထာဝရဘုရား၊ ထာဝရားဘုရား ခ်စ္သနားျခင္းေမတၱာကရုဏာႏွင့္ျပည့္စံု၍ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ သစၥာေစာင့္ျခင္းႏွင့္ ၾကြယ္ဝေတာ္မူထေသာ၊ အေထာင္အေသာင္းမ်ားေသာသူတို႔အား သနားျခင္း၊ ေက်းဇူးေတာ္ တရားကို ေစာင့္ေတာ္မူထေသာ၊ အဓမၼက်င့္ျခင္း၊ တရားေတာ္ကိုလြန္ၾကဴးျခင္း၊ ျပစ္မွားျခင္း အျပစ္တို႔ကို ေျဖလႊတ္ေတာ္မူ၏” (ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း၊ ၃၄း ၆၊၇။) ထာဝရဘုရား၌စိတ္ရွည္ ေသာသေဘာ၊ ေက်းဇူးျပဳခ်င္ေသာသေဘာရွိေတာ္မူ၏။” (ေယာနဝတၳဳ၊ ၄း၂) “အေၾကာင္းမူ ကား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ကရုဏာ၌ေမြ႔ေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္တည္း။” (မိကၡာအနာဂတိၱက်မ္း၊ ၇း၁၈) SC 7.1
ေကာင္းကင္ေျမၾကီးေပၚရွိမေရမတြက္နိုင္ေသာ လကၡဏာသက္ေသမ်ားအားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏စိတ္ႏွလံုးကိုမိမိထံေတာ္သို႔ဆြဲငင္တုပ္ေႏွာင္ေတာ္မူ၏။ လူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးျဖင့္သိရွိနိုင္ေသာသဘာဝ၏ဝတၳုပစၥည္းမ်ားႏွင့္အနက္နဲဆံုး၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ ဆံုးေသာေလာကခ်ည္ေႏွာင္ဆက္သြယ္ရာမ်ားအားျဖင့္ဘုရာသခင္သည္ မိမိကိုယ္ေတာ္တိုင္ ကိုကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ထင္ရွားေဘာ္ျပေတာ္မူရန္ ၾကံစည္ေတာ္မူခဲ႔ျပီ။ သို႔ရာတြင္ဤအရာမ်ားအား ျဖင့္ဘုရားသခင္၏ေမတၱာေတာ္ကိုစံုလင္စြာမထင္ရွားေစႏိုင္ေသးပါ။ ဤသက္ေသလကၡဏာ အေပါင္းတို႔ကိုထင္ရွားစြာေဘာ္ျပ ထားေတာ္မူေသာ္လည္း၊ လူတို႔သည္ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္ရံြ႕ျခင္းႏွင့္ေျမာ္ၾကည္႔လ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ျပင္းထန္၍ အျပစ္လြတ္ေတာ္မမူေသာ ဘုရားျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ၾကမည္အေၾကာင္း၊ ေကာင္းျမတ္ေသာအရာ၏ရန္သူသည္လူတို႔၏ စိတ္သေဘာကိုအမိုက္အေမွာင္ႏွင့္ဖံုးလြမ္းေစ၏။ လူတုိ႔သည္ဘုရားသခင္အားခက္ထန္ၾကမ္း ၾကဳတ္ေသာတရားသူၾကီ၊ ေစ႔စပ္ေသျခာ၍ၾကမ္းတမ္းေသာျမီရွင္ကဲ့သို႔ထင္မွတ္ေစရန္စာတန္ သည္လူမ်ားကို ေသြးေဆာင္တတ္၏။ ဖန္ဆင္းရွင္သည္လူမ်ားတို႔အားတရားစီရင္ႏိုင္မည္႔အ ေၾကာင္း၊ ျငဴစူေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္လူတို႔၏မွားယြင္းခ်က္မ်ား၊ ယိုယြင္းခ်က္မ်ားတို႔ကို စစ္ေဆးရွာေဖြရန္ ေခ်ာင္းေျမာင္းလ်က္ေနေသာသူကဲ့သို႔စာတန္က သရုပ္ေပၚေအာင္ ေဖၚျပ၏။ ဘုရားသခင္၏အနႏၱေမတၱာေတာ္ကိုေလာကအားေဘာ္ျပျခင္းျဖင့္ ဤေမွာင္ရိပ္ကို ဖယ္ရွားဘို႔ရန္သခင္ေယရွ ုသည္လူတို႔အထဲ၌လာေရာက္ ေနထိုင္ခဲ႔ေတာ္မူ၏။ SC 7.2
ခမည္းေတာ္အေၾကာင္းကိုထင္ရွားေစျခင္းငွာ ဘုရားသခင၏သားေတာ္သည္ ေကာင္း ကင္မွဆင္းသက္ေတာ္မူ၏။ “ဘုရားသခင္ကိုအဘယ္သူမွ်မျမင္စဖူူးေသာ္္လည္း၊ ခမည္းေတာ္၏ရင္ခြင္၌ရွိေသာတပါးတည္းေသာသားေတာ္သည္ ဘုရာသခင္ကိုထင္ရွား ေတာ္မူျပီ။” (ေယာဟန္ခရစ္ဝင္၊ ၁း၁၈။) “သားေတာ္ႏွင့္သားေတာ္သည္လင္းေစေသာသူမွ တပါးအဘယ္သူမွ်ခမည္းေတာ္ကိုမသိ။” (မႆဲခရစ္ဝင္၊ ၁၁ း ၂၇။) တေယာက္ေသာတပည္႔ ေတာ္က၊ “ခမည္းေတာ္ကိုအကၽြႏု္ပ္တို႔အားျပေတာ္မူဘာ”ဟုေလွ်ာက္ထားေသာအခါ၊ ေယရႈက၊ “ဖိလိပၸဳ၊ ဤမွ်ကာလပတ္လံုး ငါသည္သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိျပီမွ သင္သည္ငါ႔ကိုမသိ ေသးသေလာ။ ငါ့ကိုျမင္ေသာသူသည္ခမည္းေတာ္ကိုျမင္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္၊ ခမည္းေတာ္ကို အကၽြႏ္ုပ္တို႔အားျပေတာ္မူပါဟုသင္သည္အဘယ္သို႔ဆိုရသနည္း” ဟုျပန္၍မိန္႔ေတာ္မူ၏။ (ေယာဟန္ခရစ္ဝင္၊ ၁၄ း ၈၊၉) SC 9.1
ေျမၾကီးေပၚ၌ မိမိျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အမွ ုေတာ္အေၾကာင္းကိုေဘာ္ျပရာတြင္ ေယရွ က၊ထာဝရဘုရားသည္ “ဆင္းရဲသားတို႔အားဝမ္းေျမာက္စရာသတင္းကိုၾကားေျပာေစ ျခင္းငွာ၊ ငါ႔ကိုဘိသိက္ေပးေတာ္မူျပီ။ ေၾကမြေသာသူတို႔၏ အနာကို ေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ၎၊ ဘမ္းသြားခ်ဳပ္ ထားလ်က္ရွိေသာသူတို႔အား လႊတ္ျခင္းအေၾကာင္းႏွင့္ မ်က္စိကန္းေသာ သူတို႔အား မ်က္စိျမင္ျပန္ေစျခင္းအေၾကာင္းကို ျပေစျခင္းငွါ၎၊ ညွင္းဆဲခံရေသာသူတို႔ ကိုကယ္ေစျခင္းငွါ၎၊ ငါ႔ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူျပီ” ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ (လုကာခရစ္ဝင္၊ ၄း၁၈၊၁၉) ဤသည္ကားကိုယ္ေတာ္၏အမွ ုေတာ္တည္း။ ကိုယ္ေတာ္သည္ေက်းဇူးျပဳလ်က္မာရ္နတ္ညွင္း ဆဲေသာသူအေပါင္းတို႔အားခ်မ္းသာကိုေပးလ်က္လွည့္လည္ေတာ္မူ၏။ တရြာလံုးတြင္မည္ သည့္အိမ္၌မွ်အဖ်ားေရာဂါေၾကာင့္ငိုးေကၽြးျမည္တမ္းေနရေသာသူမ်ားမရွိသေလာက္ျဖစ္ေပ၏။ အေၾကာင္းမူကားကိုယ္ေတာ္သည္ထိုရြာမ်ားကိုျဖတ္ေက်ာ္သြား၍ လူအေပါင္းတို႔၏ေရာဂါေဝ ဒနာမ်ားကိုခ်မ္းသာေပးေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ထာဝရဘုရား၏ဘိသိက္ကိုခံယူရရွိ ေၾကာင္း မိမိ၏အမွ ုေတာ္အားျဖင့္ထင္ရွားေစ၏။ မိမိ၏အသက္တာတြင္အမွ ုအသီးသီး၌ ေမတၱာ၊ကရုဏာႏွင့္သနားျခင္းကို ထင္ရွားေစ၏။ လူတို႔၏သာသမီး၊ ကေလးသူငယ္မ်ားအ ေပၚ၌ ၾကင္နာေထာက္ထားတတ္ေသာသေဘာႏွင့္ျပည့္ဝေတာ္မူ၏။ လူတို႔၌လိုအပ္ေသာအ ခ်က္ကိုျဖည့္စြက္အံ့ေသာငွါ၊ကိုယ္ေတာ္သည္လူ႔ဇာတိအျဖစ္ကိုခံယူေတာ္မူ၏။ အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္ အရုတ္ညံ့ဆံုးေသာသူတို႔သည္ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္ရန္မေၾကာက္ရြံ႕ၾကေခ်။ ကေလးသူ ငယ္မ်ားပင္လွ်င္ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔တက္လ်က္ တည္ၾကည္၍ေမတၱာႏွင့္ ေတာက္ပေနေသာ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုဖူးျမင္ၾကေလ၏။ SC 9.2
သခင္ေယရွ သည္သမၼာတရားႏွင့္ဆိုင္ေသာစကားတခြန္းကိုမွ်တင္းၾကပ္စြာမိန္႔မြက္ ေတာ္မမူ။ အစဥ္သျဖင့္ေမတၱာႏွင့္ေဘာ္ျပေတာ္မူတတ္၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္လူမ်ားတို႔ႏွင့္စကား စျမည္ေျပာဆိုမိန္႔ျမြက္ေတာ္မူရာတြင္၊ အထူးေသခ်ာတိက်စြာေျပာဆိုတတ္ျခင္း၊ ဆင္ျခင္ၾကင္ နာစြာလူမ်ားကိုဂရုစိုက္တင္ျခင္းအမွ ုတို႔ကိုျပဳေလ့ရွိေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ဘယ္ေသာ အခါမွ်ၾကမ္းတမ္းစြာျပဳေတာ္မမူ၊မလိုဘဲျပင္းထန္ေသာစကားကိုမိန္႔ေတာ္မမူ။ ထိခိုက္လြယ္ တတ္ေသာဝိညာဥ္အားဘယ္ေသာအခါမွ်မလိုေသာေဝဒနာကိုသက္ေရာက္ေစေတာ္မမူ။ လူတို႔၏အား နည္းျခင္းအျဖစ္ကို ဘယ္ေသာအခါမွ်အျပစ္တင္ေတာ္မမူ။ ကိုယ္ေတာ္သည္မွန္ ကန္ေသာတရားကိုေဘာ္ျပရာတြင္ အစဥ္သျဖင့္ေမတၱာေတာ္ကိုျပေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္လည္႔ျဖားျခင္း၊ ယံုမွားျခင္းႏွင့္ဒုစရိုက္ျပဳျခင္းအမွ ုတို႔ကို အျပစ္တင္ဆံုးမေတာ္မူေသာ္ လည္း၊ ျပင္းထန္ေသာစကားကိုမိန္႔ေတာ္မူစဥ္တြင္မ်က္ရည္က်ေတာ္မူတတ္၏။ မိမိႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာျမိဳ႕ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ္ကို၎၊ လမ္းခရီး၊ သမၼာတရားႏွင့္ အသက္ကို၎ ျငင္းပယ္ေသာ ေယရုရွလင္ျမိဳ႕အတြက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ငိုေၾကြးေတာ္မူခဲ့၏။ သူတို႔သည္ကယ္တင္ရွင္းတည္ဟူေသာကိုယ္ေတာ္ကိုပယ္ၾကေသာ္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုသနားၾကင္နာစြာ ေထာက္ထားစာနာေတာ္မူ၏။ ကိုယ္ေတာ္၏အသက္တာသည္ မိမိ ကိုယ္ကိုျငင္းပယ္စြန္႔စား၍သူတပါးအတြက္ေထာက္ထားညွာတာေသာအသက္တာျဖစ္ေပ သည္။ ဝိညာဥ္တိုင္းသည္ ကိုယ္ေတာ္၏မ်က္ေမွာက္တြင္အဘိုးထိုက္တန္ၾကေပသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ဘုရား၏ဂိုဏ္ေတာ္မ်ိဳးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေထာင္သား အသီးသီးတို႔အား အလြန္ၾကင္နာစြာေထာက္ထားစာနာလ်က္ မစကူညီရန္မိမိကိုယ္ကိုညြတ္ေတာ္မူတတ္၏။ လူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိကယ္တင္ရန္တာဝန္ ဝတၱရားရွိေနေသာဝိညာဥ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ကိုသိျမင္ေတာ္မူ၏။ SC 10.1
ထိုကဲ့သို႔ေသာအရာသည္ကိုယ္ေတာ္၏အသက္တာ၌ ထင္ရွားေသာကိုယ္ေတာ္၏ သေဘာေတာ္ျဖစ္ေပသည္။ ဤအရာသည္ပင္ဘုရားသခင္၏သားသမီးမ်ားထံသို႔စီးဆင္းလ်က္ ရွိေလ၏။ ၾကင္နာသနားတတ္ေသာကယ္တင္ရွင္သခင္ေယရွ ုသည္ “ကိုယ္ခႏၶာ၌ေပၚထြန္း ေတာ္မူေသာ”ဘုရားပင္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ (၁ တိေမာေသ၊ ၃း၁၆)။ SC 11.1
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုေရြးႏွ တ္ကယ္ဆယ္ေတာ္မူရန္သခင္ေယရွ ုသည္လူတို႔တြင္ေနထိုင္လ်က္ ဒုကၡဆင္းရဲကိုခံ၍အေသခံေတာ္မူ၏။ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ထာဝရ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းအခြင့္ကိုခံစား ထုိက္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကမည္ အေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္”ျငိဳျငင္ေသာသူ”ျဖစ္လာေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ကရုဏာေတာ္၊ သစၥာေတာ္ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူ၍ မိမိခ်စ္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူေသာသားေတာ္ကိုမေျပာျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ဘုန္းေတာ္ႏွင့္ျပည့္ဝေသ ကမၻာတစ္ခုမွအျပစ္ေၾကာင့္ပ်က္စီးယိုယြင္းလ်က္ေသျခင္း၏အရိပ္ႏွင့္က်ိန္ျခင္းေၾကာင့္ေမွာင္ မိုက္ေနေသာကမၻာတခုသို႔ေရာက္လာေတာ္မူေစရန္ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ကိုယ္ ေတာ္အားမိမိ၏ေမတၱာေတာ္ရင္ခြင္ထဲမွ၎၊ ေကာင္းကင္တမန္တို႔၏ ရိုေသကိုင္းညြတ္ျခင္းကို ခံစားရာေနရာမွ၎၊ ရႈတ္ခ်ျခင္း၊ ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ျခင္း၊ဒုကၡဆင္းရဲျခင္း၊ မနာလိုုျငဴစူျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းကိုခံေစရန္ ထြက္ခြာလာေစဖို႔ခြင့္ျပဳေတာ္မူ၏။ “ငါတို႔၏ျငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာကိုျဖစ္ေစ ေသာဆံုးမျခင္းသည္သူ႔အေပၚသို႔ေရာက္၍၊ သူခံရေသာဒဏ္ခ်က္အားျဖင့္ငါတို႔သည္အနာ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။” (ေဟရွာယ၊၅၃း၅။) ကိုယ္ေတာ္ကိုေတာ္ထဲ၌၎၊ေဂသေရွမန္ ဥယ်ာဥ္ ၌၎၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္ေပၚ၌၎ၾကည့္ရႈၾကပါ။ စြန္းကြက္ျခင္းကင္းေတာ္မူေသာဘုရား သခင္၏သားေတာ္သည္ မိမိကိုယ္ေတာ္တုိင္အျပစ္၏ဝန္ထုပ္ကိုေဆာင္ယူေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူခဲ႔ေသာကိုယ္ေတာ္သည္လူႏွင့္ဘုရားသခင္စပ္ၾကားတြင္အျပစ္ဒ စရိုက္ကဖန္တီးခဲ့ေသာေၾကာက္မက္ဘြယ္ခြဲခြာရျခင္းအမႈၾကီးကို မိမိ၏စိတ္ဝိညာဥ္ထဲ၌ေကာင္း စြာေတြ႔ျမင္ေတာ္မူ၏။ ဤအျဖစ္ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ ႏွ ုတ္ေတာ္မ”အကၽြႏ္ုပ္ဘုရား၊ အကၽြႏု္ပ္ ဘုရား၊ အဘယ္ေၾကာင့္အကၽြႏု္ပ္ကိုစြန္႔ပစ္ေတာ္မူသနည္း”ဟူေသာေဝဒနာျပင္းစြာႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္သံသည္ထြက္ေပၚလာရ၏။ (မႆဲ၊ ၂၇း၄၆။) ဘုရားသားေတာ္၏ႏွစ္လံုးကိုကြယ္ သြားေစေသာအရာသည္ကား အျပစ္၏ဝန္ထုတ္၊ ၎၏ေၾကာက္မက္ဘြယ္ၾကီးက်ယ္ေသာအမႈ ၾကီးအေၾကာင္းကိုသိျမင္ရျခင္း၊ ဘုရားသခင္ထံေတာ္မွအျပစ္ေၾကာင့္မိမိ၏ဝိညာဥ္သည္ခြဲခြာ လာရျခင္းအေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေပသည္္။ SC 11.2
သို႔ရာတြင္၊ ခမည္းေတာ္၏စိတ္ႏွလံုးေတာ္ထဲ၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္ႏွင့္ျပည္႔စံုေသာသ ေဘာကိုလူ႔အေပၚတြင္ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ေသာ္၎၊ ကယ္ဆယ္လိုေသာအလိုဆႏၵျဖစ္ေပၚလာ ေစရန္ေသာ္၎၊ ဤကသို႔ၾကီးက်ယ္ေသာပူေဇာ္စြန္႔စားျခင္းအမွ ုၾကီးကိုျပဳေတာ္မူသည္မဟုတ္။ အလွ်င္းပင္မဟုတ္ပါ။ “ဘုရားသခင္သည္မိမိ၌တပါးတည္းေသာသားေတာ္ကိုစြန္႔ေတာ္မူ သည္႔တိုင္ေအာင္ေလာကီသားတို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူ၏။” (ေယာဟန္၊ ၃း၁၆) ၾကီးျမတ္ေသာအျပစ္ ေျဖျခင္းအမႈကိုျပဳရေသာေၾကာင့္ခမည္းေတာ္သည္ကၽြႏု္ပ္တို႕ကိုခ်စ္ေတာ္မူသည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္သည္ကၽြႏု္ပ္တို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူေၾကာင့္သာအျပစ္ေျဖျခင္းအမွ ုကိုစီမံေတာ္မူခဲ့၏။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏အနႏၱေမတၱာေတာ္ေရစင္ကို က်ဆံုးေနေသာ ေလာကၾကီးအေပၚသို႔ သြန္းေလာင္းနုိင္မည့္အေၾကာင္းသခင္ေယရႈသည္ ၾကားျဖန္ေျဖသူျဖစ္ေတာ္မူ၏။ “ဘုရားသခင္သည္ခရစ္ေတာ္အထဲ၌တည္ေနလ်က္ေလာကီသားတို႔၏ရန္ကိုျငိမ္းေစ၍ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္မိတ္သဟာရဖြဲ႔ေစေတာ္မူ၏။”(၂ေကာ၊ ၅း၁၉။)ဘုရားသခင္သည္မိမိသားေတာ္ ႏွင့္အတူဒုကၡခံေတာ္မူ၏။ ေဂသေရွမန္ဥယ်ာဥ္တြင္ေဝဒနာခံစားေနေတာ္မူစဥ္အခါ၌၎၊ ကရာ နီကုန္းေတာ္ေပၚမွာအေသခံေတာ္မူေသာအခါ၌၎ အနႏၱေမတၱာရွင္၏ႏွလံုးေတာ္သည္ကၽြႏု္ပ္ တို႔အားေရြးႏႈတ္ရန္ အခကိုဆပ္ေပးေတာ္မူခဲ့ျပီ။ SC 12.1
သခင္ေယရႈက၊ “ငါသည္္ကိုယ္အသက္ကိုစြန္႔၍ေနာက္တဖန္ယူဦးမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္၊ ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ငါ႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူ၏။”ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။(ေယာဟန္၊၁၀ း ၁၇) တနည္းအားျဖင့္၊ “ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ သင္တို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႕ကို ေရြးႏုတ္ရန္ငါ့အသက္ကိုစြန္႔ျခင္းအတြက္ငါ့ကိုသာ၍ပင္ခ်စ္ေတာ္မူ၏။ ငါ႔အသက္ကိုအပ္ႏွံျခင္း၊ သင္တို႔လြန္ၾကဴးျခင္းအျပစ္တည္းဟူေသာအေၾကြးမ်ားကိုခံယူျခင္းအားျဖင့္၊ သင္တို႔၏ကိုယ္စား ႏွင့္အာမခံျဖစ္လာရာ၌ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့ကိုသာ၍ခ်စ္ခင္ေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါ၏စြန္႔စားဆက္ပက္ျခင္းမႈအားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္တရားေသာသူျဖစ္လာႏိုင္ေတာ္မူ၏။ ထိုမွ်မကေသးသခင္ေယရႈကို ယံုၾကည္ေသာသူအားေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ေရာက္ေစေတာ္မူေသာ သူ ျဖစ္လာႏိုင္ေတာ္မူေသး၏။”ဟုဆိုေလ၏။ SC 13.1
ဘုရားသားေတာ္မွတပါးမည္သူမွ်ကၽြႏု္ပ္တို႔အား ေရြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကိုျပီးေျမာက္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေျခ။ အေၾကာင္းမူကား ခမည္းေတာ္၏ရင္ခြင္ေတာ္၌ရွိေနခဲ့ေသာသူသာလွ်င္ထိုအျပဳ အမႈကိုျပဳရန္ခမည္းေတာ္အားေတာင္းဆိုႏိုင္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္ေမတၱာေတာ္၏အနံ အလ်ား၊ အျမင့္ကို သိနားလည္ေတာ္မူေသာသူသာလွ်င္၊ ၎ေမတၱာကိုထင္ရွားေစႏိုင္ေတာ္ မူ၏။ က်ဆံုးေသာလူတို႔အတြက္သခင္ခရစ္ေတာ္ျပဳေတာ္မူေသာအကန္႔အသတ္မရွိေသာစြန္႔စာျခင္း မွတပါးမည္သည္႔အရာမွ်ေပ်ာက္ဆံုးေသာလူသတၱဝါတို႔အေပၚ၌ထားေတာ္မူေသာခမည္းေတာ္ ၏ေမတၱာေတာ္ကိုမေဘာ္ျပႏိုင္ေခ်။ SC 14.1
“ဘုရားသခင္သည္မိမိ၌တပါးတည္းေသာသားေတာ္ကိုစြန္႔ေတာ္မူသည္တိုင္ေအာင္ ေလာကီသားတို႔ကိုခ်စ္ေတာ္မူ၏။” ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္အားလူတို႔တြင္ေနထိုင္ရန္၊ သူတို႔ ၏အျပစ္ကိုယူေဆာင္ရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ယဇ္ပူေဇာ္သကၠာအျဖစ္ႏွင့္အေသခံရန္သာစြန္႔ေတာ္မူ သည္မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္သည္ကိုယ္ေတာ္ကိုက်ဆံုးေသာလူမ်ိဳးအားေပးအပ္ေတာ္မူ၏။ သခင္ခရစ္ေတာ္သည္ လူတို႔စိတ္ပါဝင္စား၍လိုေသာအရာမ်ားအေၾကာင္းကိုမိမိကိုယ္ေတာ္ တိုင္အထင္အရွားသိရွိေတာ္မူရမည္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူရွိေတာ္မူခဲ႔ေသာပုဂိၢဳလ္တစ္ပါးျဖစ္သူ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ်ပ်က္စီးမသြားႏိုင္ေသာအခ်ည္အေႏွာင္အားျဖင့္လူ၏သား သမီးမ်ားႏွင့္ဆက္သြယ္လ်က္ရွိေတာ္မူျပီ။ သခင္ေယရႈသည္ “သူတို႔ကိုညီအစ္ကိုဟူ၍ေခၚ ျခင္းငွာရွက္ေၾကာက္ေတာ္မမူ။”(ေဟျဗဲ၊ ၂း၁၁။) ကိုယ္ေတာ္သည္ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ယဇ္ပူေဇာ္သကၠာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အမႈေဆာင္၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အစ္ကို၊ခမည္းေတာ္၏ပလႅင္ေတာ္ေရွ႔တြင္လူ၏ပံုသ႑ာန္ ကိုေဆာင္လ်က္ ထာဝရကာလအဆက္ဆက္ မိမိေရြးႏုတ္ေတာ္မူေသာလူမ်ိဳးႏွင့္အတူေနေတာ္ မူေသာသူတည္းဟူေသာလူသားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ၎ျပင္လူသည္အျပစ္ေၾကာင့္ပ်က္စီး ယိုယြင္း ေနေသာအျဖစ္ႏွင့္ ယုတ္ညံ့ေသာအေျခအေနမွ ထြက္ ေျမာက္လာႏိုင္မည့္အေၾကာင္း၊ ၎ျပင္ဘုရားသခင္၏ေမတၱာေတာ္ကိုတဖန္ျပန္၍ထင္ရွားေစ လ်က္၊သန္႔ရွင္းျခင္းခ်မ္းသာကိုေဝငွေပးကမ္းႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ဤကဲ့သို႔ ေသာအရာအားလံုးျဖစ္ေတာ္မူ၏။ SC 14.2
ကၽြႏု္ပ္တို႔အားေရြးႏႈတ္ရန္အတြက္ ေပးရေသာအဘိုးအခ၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတြက္မိမိသား ေတာ္အားအေသခံေစရန္ေပးေတာ္မူရာ၌ေကာင္းကင္ခမည္းေတာ္၏ အတိုင္းမရွိေသာစြန္႔ စားျခင္းအမႈကိုေထာက္ရႈျခင္းျဖင့္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သခင္ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္မည္ကဲ့သို႔ေသာ သူမ်ားျဖစ္လာႏိုင္ၾကသည္အေၾကာင္း၊ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ျမင့္ျမတ္ေသာထင္ျမင္ခ်က္ကိုရရွိသင့္ ၾကသည္။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုခံယူရရွိေသာ တမန္ေတာ္ေယာဟန္သည္ပ်က္စီးေနေသာလူမ်ိဳးအ ေပၚ၌ထားေတာ္မူေသာခမည္းေတာ္၏ေမတၱာေတာ္၏အန၊ံ အလ်ား၊ အျမင့္တို႔ကိုသိျမင္ရ ေသာအခါ၊သူသည္အလြန္ၾကည္ညိဳ၍ရိုေသလ်က္ရွိသျဖင့္၊ ဤေမတၱာေတာ္၏ျမင့္ျမတ္ ျခင္း၊ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႔ျခင္းအေၾကာင္းကို သင့္ေတာ္ေသာစကားျဖင့္ ေဘာ္ျပျခင္းငွါမတတ္ႏိုင္ ေသာေၾကာင့္၊ ၎ေမတၱာေတာ္ကိုေထာက္ရႈၾကည့္ရန္ သူကေလာကအားေခၚ၍ေျပာျပလ်က္ ေန၏။ “ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ဟုေခၚျခင္းအခြင့္ကိုငါတို႔သည္ရမည့္အေၾကာင္း၊ဘုရားသခင္ သည္ငါတို႔ကိုဘယ္မွ်ေလာက္ခ်စ္ေတာ္မူသည္ကိုၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ၾကေလာ့။”(၁ ေယာဟန္၊၃း၁) လူတို႔အဘို႔ဤအခ်က္သည္အဘယ္မွ်ေလာက္အဘိုးတန္ေသာအခ်က္ျဖစ္သလဲ။တရားေတာ ကိုလြန္းက်ဴးျခင္းအားျဖင့္လူ၏သားမ်ားတို႔သည္ စာတန္၏ေက်းကၽြန္မ်ားျဖစ္လာၾကရ၏။ သခင္ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာအျပစ္ေျဖရာယဇ္ပူေဇာ္သကၠာ၌ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္အာဒံ ၏သားမ်ားသည္ဘုရားသခင္၏သားမ်ားျဖစ္လာႏိုင္ၾကသည္။ သခင္ခရစ္ေတာ္သည္လူ၏ ဇာတိကိုခံယူျခင္းျဖင့္ လူသတၱဝါတို႔အားခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူ၏။ က်ဆံုးေသာလူမ်ားတို႔သည္ သခင္ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ဆက္သြယ္ရျခင္းျဖင့္၊ “ဘုရားသခင္၏သား” ဟုဧကန္အမွန္ေခၚေဝၚ ျခင္းကိုခံထိုက္ေသာအေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ SC 15.1
ထိုကဲ့သို႔ေသာေမတၱာသည္ႏႈိင္းရွင္၍မရႏိုင္ေသာအရာျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုရင္၏ သားသမီးမ်ားဘာတကား။ အဘိုးထိုက္ေသာဂတိေတာ္ပါတကား။ အလြန္နက္နဲစြာဆင္ျခင္ဘို႔ ေကာင္းေသာအခ်က္ပါတကား။ ဘုရားသခင္ကိုမခ်စ္ေသာေလာကအတြက္ဘုရာသခင္၏အ တုမရွိေသာေမတၱာေတာ္ပါတကား။ ၎အေၾကာင္းကိုဆင္ျခင္ျခင္းအားျဖင့္၊ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ေအာင္ျမင္ႏိုင္လ်က္စိတ္သေဘာအားဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကိုဝန္ခံေစ၏။ လက္ဝါးကပ္တိုင္၏အလင္းတရားတြင္ဘုရားသခင္၏သေဘာေတာ္အေၾကာင္းကိုကၽြႏု္တို႔သည္ တိုး၍ဆင္ျခင္ေလ့က်က္ၾကေသာအခါ၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ကရုဏာေတာ္၊ ၾကင္နာသနားတတ္ ေသာသေဘာ၊ ၎ျပင္မွ်တျခင္း၊ တရားသျဖင့္ စီရင္ျခင္းႏွင့္ေရာေႏွာေနေသာအျပစ္လႊတ္ တတ္ေသာသေဘာတို႔ကိုသာ၍ သိျမင္ရၾကသည္။ ထိုမွတပါးအတိုင္းမရွိေသာေမတၱာေတာ္ႏွင့္ လမ္းမွားေနေသာ မိမိ၏ကေလးအေပၚ၌ သက္ေရာက္တတ္ေသာ ေထာက္ထားစာနာျခင္း ထက္သာလြန္ေသာၾကင္နာသနားျခင္းကရုဏာေတာ္၏မေရမတြက္ႏိုင္ေသာသက္ေသမ်ားကိ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္သာ၍ထင္ရွားစြာသိျမင္လာၾကေလသည္ SC 16.1

ချစ်ခြင်းမေတ္တာရဲ့ဒီသတင်းစကားကိုဝေမျှကျေးဇူးပြုပြီး

การบินไทย Kārbinthịy

สันติวิถี
สารบัญ
ความรักของพระเจ้า สำหรับมนุษย์
ธรรมชาติและถ้อยคำที่พระเจ้าได้ทรงตรัสแก่บรรดา ศาสดาพยากรณ์ล้วนแล้วแต่เป็นพยานถึงความรักของพระเจ้า พระบิดาของเราในสวรรค์เป็นบ่อเกิดแห่งชีวิต สติปัญญาและ ความชื่นชมยินดี จงมองดูสิ่งต่าง ๆ ที่สวยงามและน่ามหัศจรรย์ ในธรรมชาติ แล้วคิดถึงการที่สิ่งเหล่านั้นเปลี่ยนแปลงสภาพของ มันให้เข้ากับความต้องการและความสุข มิใช่แต่เพียงของมนุษย์ เท่านั้น แต่ของสรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีชีวิตอยู่ด้วย แสงแดดที่ ส่องสว่างและฝนที่ตกทำให้พื้นแผ่นดินชุ่มชื้น เนินเขา ทะเล และทุ่งราบล้วนแต่บอกให้เราทราบถึงความรักของพระผู้สร้าง พระเจ้าเป็นผู้จัดหาสารพัตรทุกสิ่งที่จำเป็นสำหรับการครองชีพ ให้แก่มนุษย์ทั้งหลาย ผู้ประพันธ์บทเพลงสรรเสริญได้เขียนข้อ ความไว้อย่างไพเราะว่า : SC 1.1
“ตาแห่งสรรพสัตว์คอยท่าพระองค์อยู่
พระองค์ทรงประทานอาหารตามเวลา
พระองค์ทรงแบพระหัตถ์ ประทานแก่ SC 1.2
สรรพสัตว์ที่มีชีวิตอยู่ให้อิ่มตามความประสงค์” SC 1
พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นผู้บริสุทธิ์ และมีความสุข และแผ่นดินโลกอันงดงามที่พระองค์ทรงสร้างขึ้น ก็ไม่มีสิ่งใดที่ ชำรุดทรุดโทรมหรือมีเงาแห่งคำสาปแช่ง สิ่งที่นำความทุกข์ยาก และความตายมาสู่โลกก็คือ การล่วงละเมิดบทบัญญัติแห่ง ความรักของพระเจ้า แม้กระนั้นในท่ามกลางความทุกข์ทรมาน อันเป็นผลเนื่องจากความผิดบาป พระเจ้าได้ทรงสำแดงความ รักของพระองค์แก่เราทั้งหลาย มีคำเขียนไว้ว่า พระเจ้าทรง สาปแช่งพื้นดิน เพราะมนุษย์ได้ทำผิดบาป ต้นไม้ที่เป็นพุ่มรก และมีหนาม – – – ความลำบากยากแค้นที่ทำให้มนุษย์ต้อง (10) ตรากตรำทำงาน และเต็มไปด้วยความวิตกกังวล – – – สิ่งเหล่านี้แหละพระเจ้าได้ทรงสร้างไว้เพื่อประโยชน์ของมนุษย์ เป็นส่วนหนึ่งในแผนการของพระเจ้าที่พระองค์จะทรงใช้อบรม สั่งสอนให้มนุษย์รู้จักหลีกเลี่ยงให้พ้นจากความพินาศ และความ ชั่วช้าเลวทราม ที่ความบาปได้ทำให้เกิดขึ้น แม้ว่ามนุษย์จะ ได้ทำบาปผิดโลกนี้ก็มิได้เต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความทุกข์ ยากเสียทั้งหมด ในธรรมชาติเองก็ยังมีสิ่งที่ช่วยปลุกปลอบใจเรา ทำให้เรามีความหวัง แม้แต่พุ่มไม้ที่มีหนามก็ยังออกดอกงดงาม และดอกกุหลาบปกคลุมกอไม้ที่มีหนามไว้ SC 2.1
“พระเจ้าเป็นความรัก” ข้อความนี้มีเขียนไว้บนดอก ไม้ทุก ๆ ดอกที่แย้มกลีบบนยอดหญ้าที่โผล่พ้นพื้นดิน นกที่ สวยงามน่ารักส่งเสียงร้องเพลงด้วยความสุข ดอกไม้สีสวยสด ส่งกลิ่นหอมระคนเคล้าอยู่ในอากาศ ต้นไม้อันเขียวชอุ่มยืนต้น สูงตระหง่านอยู่ในป่า สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นพยานถึงความ SC 2.2
รักใคร่เมตตาของพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาของเรา และความ ปรารถนาที่จะทำให้เหล่าบุตรของพระองค์มีความสุข SC 3.1
พระคำของพระเจ้าสำแดงพระลักษณะนิสัยของพระองค์ พระองค์เองเป็นผู้ประกาศความรักใคร่เมตตาอันไม่มีที่สิ้นสุดของ พระองค์ เมื่อโมเซอธิษฐานว่า “ขอทรงโปรดสำแดงสง่าราศรี ของพระองค์แก่ข้าพเจ้าเถิด” พระองค์ได้ตรัสตอบว่า “เราจะ บันดาลให้คุณความดีของเราประจักษ์แจ้งต่อหน้าเจ้า” นี้แหละ คือสง่าราศรีของพระองค์ พระยะโฮวาได้เสด็จผ่านไปข้าง หน้าโมเซและทรงประกาศว่า “พระยะโฮวาพระเจ้าผู้ทรง เมตตากรุณา ผู้ทรงอดพระทัยได้นาน และบริบูรณ์ด้วยความดี และความจริง ผู้ทรงเมตตาต่อมนุษย์ถึงหลายพันชั่วอายุคน (11) ผู้ทรงโปรดยกความชั่วการล่วงละเมิดและบาปของเขา พระเจ้า ประกอบไปด้วยพระมหากรุณาธิคุณและความเมตตาปราณีไม่ ใคร่ทรงกริ้วโกรธ และสมบูรณ์ไปด้วยความเมตตาอารี” SC 3.2
“เพราะพระองค์ทรงปลื้มพระทัยในความเมตตากรุณา” SC 3.3
พระเจ้าได้ทรงผูกมัดดวงใจของเราไว้กับพระองค์ โดย เครื่องหมายสำคัญอันเรามิสามารถจะนับจำนวนได้ในฟ้าสวรรค์ และแผ่นดินโลก พระองค์ได้พยายามสำแดงพระองค์เองให้ ปรากฏแก่เราทั้งหลายโดยอาศัยสิ่งต่าง ที่มีอยู่ในธรรมชาติ แต่ สิ่งเหล่านี้มิได้แสดงให้เราเห็นความรักของพระองค์โดยบริบูรณ์ แม้ว่าเราจะได้เห็นประจักษ์พยานเหล่านี้ เพราะสัตรูแห่งความดี ทำให้จิตใจของมนุษย์มืดมัวไป เราจึงมองพระเจ้าด้วยความ หวาดกลัว เราคิดว่าพระองค์เป็นผู้เคร่งครัด ปราศจากความ เมตตาปราณีและไม่ยอมยกโทษ ซาตานชักจูงมนุษย์ให้มีความ คิดเห็นว่าพระเจ้าเป็นผู้ที่มีความยุติธรรมอย่างเฉียบขาด เป็น ผู้พิพากษาที่ถือระเบียบเคร่งครัด และเป็นเจ้าหนี้ที่ไร้ความ เมตตาปราณี ซาตานได้วาดภาพพระผู้ทรงสร้างให้เป็นบุคคลที่ คอยเฝ้าดูมนุษย์ด้วยใจอิจฉาริษยาและคอยจับผิดของมนุษย์ เพื่อ พระองค์จะได้พิพากษาลงโทษมนุษย์เหล่านั้น พระเยซูได้เสด็จ มาอยู่ในท่ามกลางมนุษย์ทั้งหลาย เพื่อจะปลดเปลื้องเงามืดนี้ โดยสำแดงให้โลกเห็นความรักอันไม่มีที่สิ้นสุดของพระเจ้า พระบุตรของพระเจ้าได้เสด็จมาจากสวรรค์เพื่อจะแสดง ให้เราทั้งหลายได้ทราบถึงพระลักษณะนิสัยอันแท้จริงของพระเจ้า “ไม่มีใครได้เห็นพระเจ้าเลย พระบุตรองค์เดียวของพระเจ้าที่ ทรงสถิตอยู่ในทรวงของพระบิดา ท่านองค์นั้นได้สำแดง (12) พระองค์แล้ว” “ไม่มีผู้ใดรู้จักพระบุตร นอกจากพระบิดา หรือ ไม่มีผู้ใดรู้จักพระบิดานอกจากพระบุตร กับผู้ที่พระบุตรประสงค์ จะสำแดงให้รู้” เมื่อสาวกคนหนึ่งทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอสำแดงพระบิดาให้ข้าพเจ้าทั้งหลายเห็น ข้าพเจ้าจึงจะพอใจ” พระเยซูตรัสว่า “ฟีลิปเอ๋ย เราได้อยู่กับท่านนานแล้วเช่นนี้ และ ท่านยังไม่รู้จักเราหรือ? ผู้ที่ได้เห็นเราก็ได้เห็นพระบิดา เหตุไฉน ท่านจึงว่า “ขอสำแดงพระบิดาให้ข้าพเจ้าทั้งหลายเห็น?” SC 3.4
ในการบรรยายถึงหน้าที่ที่พระองค์จะต้องปฏิบัติใน แผ่นดินโลก พระเยซูได้ตรัสว่า “พระยะโฮวาได้ทรงชะโลมตั้ง ข้าพเจ้าไว้ให้ประกาศกิติคุณแก่คนยาจก พระองค์ได้ทรงใช้ ข้าพเจ้าให้บอกแก่พวกชะเลยว่าเขาจะได้กลับเป็นไทอีก ให้บอก แก่คนตาบอดว่าจะได้เห็นอีก ให้บอกแก่คนที่ถูกกดขี่ข่มเหงว่า จะได้พ้นทุกข์” นี่แหละคืองานของพระองค์ พระองค์ทรงเสด็จ เที่ยวไปเพื่อทำประโยชน์แก่ผู้อื่น และทรงช่วยคนทั้งหลายให้ พ้นจากการกดขี่ข่มเหงของซาตาน หมู่บ้านหลายหมู่บ้านซึ่งไม่มี เสียงครวญครางของคนเจ็บป่วย เพราะพระองค์ได้เสด็จผ่าน หมู่บ้านเหล่านั้น และได้รักษาคนป่วยเจ็บทั้งหลายให้หายจาก โรค งานของพระองค์เป็นประจักษ์พยานแสดงให้เห็นหน้าที่ ที่พระเจ้าทรงมอบหมายให้พระองค์ การกระทำทุกอย่างใน ชีวิตของพระองค์สำแดงให้เห็นความรักและความเมตตากรุณา พระองค์ทรงเห็นอกเห็นใจมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ทรงรับเอา ธรรมชาติของมนุษย์เพื่อพระองค์จะได้ทรงทราบว่ามนุษย์เรามี ความต้องการอะไรบ้าง คนที่ยากจนและต่ำต้อยที่สุดก็ไม่มีความ เกรงกลัวที่จะเข้าไปใกล้พระองค์ แม้แต่เด็กเล็ก ๆ ก็พอใจ (13) ที่จะมาหาพระองค์ เด็กเหล่านั้นชอบปีนขึ้นนั่งตัก และมองดูดวง พระพักตรอันเคร่งขรึมแต่ประกอบด้วยความรักใคร่และเมตตา ปราณีของพระองค์ SC 5.1
พระเยซูมิได้ปิดบังถ้อยคำแห่งความจริงไว้เลยสักคำ เดียว แต่พระองค์ทรงกล่าวถึงความจริงด้วยความรัก พระองค์ ทรงใช้สติปัญญาอันรอบคอบและความเอาใจใส่ในการติดต่อเกี่ยว ข้องกับประชาชน พระองค์ไม่เคยแสดงกิริยาหยาบคาย ไม่เคย กล่าวถ้อยคำที่เกรี้ยวกราด และไม่เคยทำให้ผู้ที่มีความรู้สึกอัน อ่อนไหวได้รับความเจ็บช้ำน้ำใจ พระองค์มิได้ทรงติเตียนความ อ่อนแอของมนุษย์ พระองค์ทรงตรัสความจริง แต่ทรงตรัส ด้วยความรัก พระองค์ทรงประนามความหน้าไหว้หลังหลอก ความไม่เชื่อถือและความชั่วร้าย แต่พระสุรเสียงของพระองค์ สั่นเครือขณะที่พระองค์ทรงกล่าวติเตียนผู้ที่กระทำผิด พระองค์ ทรงกรรแสงเมื่อทอดพระเนตรดูกรุงยะรูซาเล็ม เมืองที่พระองค์ ทรงรัก ซึ่งไม่ยอมต้อนรับพระองค์ผู้เป็นหนทาง เป็นความจริง และชีวิต เขาไม่ยอมรับพระองค์ พระผู้ช่วยให้รอด แต่พระองค์ ทรงพระเมตตากรุณาต่อเขา ชีวิตของพระองค์เป็นชีวิตที่เต็มไป ด้วยการเสียสละ และทรงห่วงใยในความเป็นอยู่ของผู้อื่น จิต วิญญาณทุกดวงเป็นสิ่งประเสริฐในคลองพระเนตรของพระองค์ แม้ว่าพระองค์จะมีพระลักษณะสง่าผ่าเผย แต่พระองค์มิได้ มีความเย่อหยิ่งจองหอง พระองค์ทรงคบหาสมาคมกับบุคคล ทุกชั้นในโลก ในท่ามกลางมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ทรงเห็น จิตวิญญาณที่หลงผิด ซึ่งพระองค์มีหน้าที่ ๆ จะช่วยให้รอด SC 6.1
สิ่งเหล่านี้เป็นพระลักษณะนิสัยของพระคริสต์ตามที่ ปรากฏในชีวิตของพระองค์ นี่คือพระลักษณะนิสัยของพระเจ้า พระบิดาได้ทรงสำแดงพระเมตตากรุณาแก่มนุษย์ทั้งหลายโดยทาง พระเยซูคริสต์ พระเยซูพระผู้ช่วยให้รอดผู้มีพระทัยประกอบ (14) ด้วยความเมตตาสงสารคือ “พระเจ้าทรงปรากฏเป็นเนื้อหนัง” SC 7.1
พระเยซูทรงทรงทนทุกข์ทรมานและยอมปลงพระชนม์ เพื่อไถ่เราทั้งหลายให้รอดพ้นจากบาป พระองค์ทรงกลับ กลายเป็น “บุคคลที่มีความทุกข์โศก” เพื่อเราจะได้ มีส่วนร่วมในความชื่นชมยินดีอันดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ พระเจ้า ได้ทรงโปรดให้พระบุตรสุดที่รักของพระองค์ ผู้ประกอบไปด้วย พระคุณและความจริงให้เสด็จมาจากโลกอันเต็มไปด้วยรัศมีภาพ อันงดงามรุ่งเรืองมายังโลกที่เต็มไปด้วยมลทินแห่งความบาปผิด โลกอันมืดมนด้วยเงาแห่งความตายและคำสาปแช่ง พระองค์ ทรงยอมให้พระคริสต์เสด็จจากพระอุระของพระองค์ จากเหล่า ทูตสวรรค์ที่กราบไหว้บูชาพระองค์ลงมาในโลก เพื่อจะได้ รับความอับอาย การดูหมิ่นเหยียดหยาม ความเกลียด ชัง และความตาย “การลงโทษเพื่อให้เกิดความสุขแก่พวกเรา ไปตกอยู่กับเขาผู้นั้น และที่พวกเราหายเป็นปรกติได้ก็เพราะ รอยแผลเฆี่ยนของเขาผู้นั้น” จงมองดูพระองค์ที่ในป่า กันดาร ในสวนเก็ธเซมาเนและบนไม้กางเขน! พระบุตรของ พระเจ้าผู้ปราศจากมลทินบาป ได้ยอมรับภาระอันหนักแห่ง ความบาปผิดไว้เสียเอง พระองค์ผู้ทรงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับ พระเจ้า ทรงรู้สึกในพระทัยว่าการที่มนุษย์ถูกแยกออกจาก พระเจ้าเพราะความผิดบาปนั้น เป็นสิ่งที่ร้ายกาจมาก พระองค์ ทรงตรัสถ้อยคำเหล่านี้ด้วยความทุกข์ว่า “พระเจ้าข้า ๆ เหตุไฉน พระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเสีย?” สิ่งที่ทำให้พระบุตรของ พระเจ้าทรงเป็นทุกข์ในพระทัยยิ่งนักคือ ภาระแห่งความบาป ความรู้สึกว่าความผิดบาปที่มีมากมาย และผลแห่งความบาป (15) ที่ทำให้มนุษย์ต้องอยู่ห่างจากพระเจ้า SC 7.2
แต่การเสียสละอันยิ่งใหญ่นี้ มิได้ทำเพื่อจะก่อให้เกิด ความรักสำหรับมนุษย์ขึ้นในพระทัยของพระบิดา มิได้ทำให้ พระองค์ทรงเต็มพระทัยที่จะช่วยเราให้รอด หามิได้! “พระเจ้า ทรงรักโลก จนได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์” พระบิดาทรงรักเรา มิใช่เพราะเหตุที่พระเยซูคริสต์ทรงยอมปลง พระชนม์เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปของพวกเรา แต่พระเจ้าทรง โปรดให้พระเยซูคริสต์มาปลงพระชนม์แทนเรา เพราะพระองค์ ทรงรักเรา พระคริสต์เป็นเครื่องมือซึ่งพระเจ้าทรงใช้สำหรับจะ ประทานความรักอันไม่มีที่สิ้นสุดแก่มนุษย์ที่ทำผิดบาป “พระเจ้า ผู้สถิตในองค์พระคริสต์ทรงกระทำให้โลกนี้เป็นไมตรีกันกับพระ องค์” พระเจ้าทรงทนทุกข์ทรมานกับพระบุตรของพระองค์ พระเยซูคริสต์ผู้ประกอบด้วยความรักอันไม่มีที่สิ้นสุดได้ทรงทน ทุกข์ทรมานในสวนเก็ธเซมาเน ทรงยอมรับความตายบนกางเขน เพื่อจะไถ่เราทั้งหลายให้รอดจากบาป SC 8.1
พระเยซูตรัสว่า “เหตุฉะนั้นพระบิดาทรงรักเรา เพราะเราสละชีวิตของเราเพื่อจะรับเอาชีวิตนั้นอีก” หมายความ ว่า “พระบิดาของเราทรงรักท่าน ฉะนั้นพระองค์จึงทรงรักเรา มากกว่าท่าน เพราะเราได้ยอมสละชีวิตของเราเพื่อไถ่ท่าน ทั้งหลายให้รอดจากบาป เราเป็นที่รักของพระบิดาเพราะเราได้ ตายแทนท่านทั้งหลาย เรายอมสละชีวิตของเราเพื่อท่านจะ (16) ได้รับความรอด ความผิดบาปและการล่วงละเมิดบทบัญญัติ ของพวกเจ้า เราได้ยอมรับไว้เสียเอง คอยการเสียสละของเรา พระเจ้าจึงเป็นผู้ทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม และเป็นผู้พิจารณา พิพากษาผู้ที่เชื่อในพระยู” SC 9.1
ไม่มีผู้ใด เว้นไว้แต่พระบุตรของพระเจ้าองค์เดียวที่ สามารถจะทำให้แผนการแห่งความรอดของเราเป็นผลสำเร็จได้ เพราะพระบุตรองค์เดียวที่สถิตอยู่ในทรวงของพระบิดา ท่าน องค์นั้นได้สำแดงพระองค์แล้ว ผู้ที่ทราบความรักอันลึกซึ้งของ พระเจ้าเท่านั้นจึงสามารถที่จะสำแดงความรักนั้นได้ SC 9.2
ไม่มีอะไรอีกแล้วที่สามารถจะสำแดงความรักของพระ บิดาต่อมนุษย์ผู้หลงผิดมากยิ่งไปกว่าการที่พระคริสต์ทรงยอมปลง พระชนม์แทนคนบาปทั้งหลาย SC 9.3
“พระเจ้าทรงรักโลก จึงได้ประทานพระบุตรองค์เดียว ของพระองค์” พระเจ้ามิใช่แต่เพียงจะประทานพระบุตรของ พระองค์ให้ลงมามีชีวิตอยู่ในหมู่มนุษย์เท่านั้น ยังโปรดให้ทรง รับความผิดบาป และยอมตายแทนเราทั้งหลายอีกด้วย พระเจ้า ประทานพระบุตรของพระองค์ให้แก่มนุษย์ผู้ทำบาปผิด พระ คริสต์จะต้องถือว่ามนุษย์ทั้งหลายก็มีส่วนได้ส่วนเสีย และมีสิ่งที่ จำเป็นสำหรับการครองชีพเช่นเดียวกับพระองค์ พระองค์ผู้ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระเจ้าได้มีความเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ทั้งหลายโดยสายสัมพันธ์ที่ไม่มีสิ่งใดจะมาทำลายเสียได้ พระเยซู ไม่ละอายในการที่จะเรียกเราว่าเป็นที่น้องกัน พระองค์เป็น ผู้เสียสละแทนเรา เป็นผู้ทูลแก้ตัวแทนเรา และเป็นพี่น้อง ของเรา พระองค์ทรงถือกำเนิดในเรือนร่างของมนุษย์ต่อหน้า พระที่นั่งของพระบิดา และตลอดทุกยุคทุกสมัย พระองค์ทรง เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับมนุษย์ผู้ที่ได้ทรงไถ่จากบาป พระองค์ นั้นคือบุตรมนุษย์ พระเยซูคริสต์ได้ทรงกระทำสิ่งนี้เพื่อมนุษย์ ทั้งหลายจะได้รอดพ้นจากความพินาศ และความผิดบาปที่พาให้ วเสื่อมทราม เพื่อพระองค์จะได้ทรงสำแดงความรักของ (17) พระเจ้าให้ปรากฏแก่มนุษย์ทั้งหลาย และมีส่วนร่วมในความ ชื่นชมยินดีอันบริสุทธิ์ SC 9.4
การที่พระเยซูคริสต์ทรงยอมเสียสละเพื่อไถ่เราให้รอดพ้น จากบาป และการที่พระบิดาทรงประทานพระบุตรองค์เดียวของ พระองค์มาตายแทนเรา ควรจะทำให้เรามองเห็นได้ว่า เรา สามารถจะกระทำตนเป็นคนมีประโยชน์อย่างไรได้บ้างโดยอาศัย พระคริสต์ เมื่ออรรคสาวกโยฮันได้มองเห็นความรักอันลึกซึ้งที่ พระบิดาทรงมีต่อมนุษยชาติผู้ถึงซึ่งความพินาศ เขาก็มีความ เคารพยำเกรง และไม่สามารถจะหาถ้อยคำใดมาบรรยายให้เรา ทราบถึงความรักอันยิ่งใหญ่นี้ได้ เขาได้เรียกให้คนทั้งหลาย พิจารณาดูความรักนี้ โดยกล่าวว่า “จงดูเถิด พระบิดาทรง โปรดประทานความรักแก่เราทั้งหลายเพียงไร ที่เราจะได้ชื่อว่า เป็นบุตรของพระเจ้า” สิ่งนี้ทำให้มนุษย์มีคุณค่าขึ้นอีกมากมาย โดยการล่วงละเมิดบทบัญญัติของพระเจ้า มนุษย์ได้กลับกลาย เป็นทาสของซาตาน โดยความเชื่อในการถวายบูชาไถ่บาปของ พระคริสต์ บุตรของอาดามได้กลับกลายเป็นบุตรของพระเจ้า พระคริสต์ทรงยกย่องมนุษยชาติให้สูงยิ่งขึ้น โดยการลงมาบังเกิด ในโลกและถือธรรมชาติเป็นมนุษย์ โดยการติดต่อสัมพันธ์กับ พระคริสต์ มนุษย์ผู้มีบาปได้กลับกลายเป็นผู้มีคุณค่าเหมาะสมที่ จะได้ชื่อว่า “บุตรของพระเจ้า” SC 10.1
ความรักชนิดนี้ไม่มีสิ่งใดจะเปรียบเทียบได้ บุตรของ พระมหากษัตริย์แห่งสวรรค์! คำสัญญาอันประเสริฐ! เป็นสิ่งที่ เราจะต้องใคร่ครวญดูแลอย่างลึกซึ้งที่สุด! ความรักอันไม่มีสิ่งใด(18) เทียมเท่าของพระเจ้าสำหรับโลกที่ไม่รักพระองค์ ความคิดถึง เรื่องนี้มีอำนาจทำให้จิตวิญญาณมีความสงบ และทำให้มนุษย์ ยอมปฏิบัติตามน้ำพระทัยของพระเจ้า เรายิ่งได้เรียนรู้ถึงพระ ลักษณะนิสัยของพระเจ้าในแสงสว่างแห่งไม้กางเขนมากขึ้น เรา ก็ยิ่งได้เห็นความเมตตากรุณา ความอ่อนสุภาพและการให้อภัย ประกอบด้วยความเสมอภาคและความยุติธรรม และเรายิ่ง ได้เห็นหลักฐานแห่งความรักอันไม่มีที่สิ้นสุด และความเมตตา กรุณาที่มีมากยิ่งกว่าความเมตตากรุณาของมารดาที่มีต่อบุตร ผู้ดื้อดึง SC 11.1

โปรดแบ่งปันข้อความแห่งความรักนี้

VENID DONDE BRILLA LA LUZ

28 de mayo

“No dejando de reunirnos, como algunos tienen por costumbre, sino exhortándonos; y tanto más, cuanto veis que aquel día se acerca.” Hebreos 10:25

“No es asunto de poca importancia que una familia que vive en un vecindario de no creyentes se mantenga como representante de Jesús, guardando la ley de Dios. Se nos requiere que seamos epístolas vivientes, conocidas y leídas por todos los hombres. Esto implica tremendas responsabilidades. A fin de vivir en la luz, debemos ir donde brilla la luz. No está bien que el pueblo de Dios pierda el privilegio de asociarse con aquellos que tienen la misma fe; pues la verdad pierde su importancia en su mente, su corazón cesa de estar iluminado y vivificado por su influencia santificadora, y pierde su espiritualidad. Han de ser fortalecidos por las palabras del predicador viviente… AFC 154.5

“La fe de la mayoría de los cristianos vacilará si constantemente descuidan reunirse para intercambiar ideas y orar. Si les fuera imposible disfrutar de tales privilegios religiosos, entonces Dios enviaría luz directamente del cielo por medio de sus ángeles para animarlos, para confortarlos y bendecir a sus hijos esparcidos. Pero no intenta efectuar un milagro para sustentar la fe de sus hijos. Se les pide que amen la verdad lo suficiente como para hacer algún esfuerzo a fin de conseguir los privilegios y bendiciones que les otorga Dios… AFC 155.1

” ‘Entonces los que temían a Jehová hablaron cada uno a su compañero; y Jehová escuchó y oyó, y fue escrito libro de memoria delante de él para los que temen a Jehová, y para los que piensan en su nombre. Y serán para mí especial tesoro, ha dicho Jehová de los ejércitos, en el día en que yo actúe; y los perdonaré como el hombre que perdona a su hijo que le sirve’. Malaquías 3:16, 17. AFC 155.2

“Vale la pena, pues, aprovechar de los privilegios que están a nuestro alcance y aun a costa de algunos sacrificios reunirse con los que temen a Dios y hablar para él.” – The Review and Herald, 14 de noviembre de 1882. AFC 155.3

ESTIMADO PADRE PRECIOSO:

HONRAD A DIOS EN EL HOGAR

23 de Mayo

“La palabra de Cristo more en abundancia en vosotros, enseñándoos y exhortándoos unos a otros en toda sabiduría, cantando con gracia en vuestros corazones al Señor con salmos e himnos y cánticos espirituales.” Colosenses 3:16

“Esto es lo que necesitamos en nuestros hogares. No hay críticas ni asperezas, sino paz y gozo, y descanso en el Señor… Dios demanda un servicio amante. Demanda que los padres hablen amorosa y tiernamente a sus hijos. Vean ellos que pensáis que os ayudan. Dadles responsabilidades, pequeñas al principio, y mayores a medida que crezcan. Nunca, nunca, permitáis que os oigan decir: ‘Me estorban más de lo que me ayudan’…

“Cuántos hay que olvidan que el hogar es una escuela, en la cual se preparan los hijos para trabajar, ya sea para Cristo o para Satanás. Padres y madres, recordad que cada palabra que habláis al alcance del oído de vuestros hijos tiene una influencia sobre ellos, una influencia ya sea para bien o para mal. Recordad que si halláis faltas en otros, estáis educando a vuestros hijos para que sean criticones.

“Rodeados de vuestros hijos, inclinaos delante del Padre celestial. Pedidle ayuda para preservar el depósito que os ha confiado. Sean vuestras peticiones cortas y fervientes. Decid: “Padre celestial, quiero que mis hijos sean salvados. Concédeme la ayuda de tu Espíritu, para que pueda prepararlos a fin de que sean hallados dignos de heredar la vida eterna”. Enseñad a vuestros hijos a ofrecer sus sencillas oraciones. Decidles que Dios se deleita en sus peticiones.

“Podemos someter a nuestros hijos tan solo si nos sometemos a nosotros mismos. Pero hay muchos padres que inculcan en la vida de su hogar sus malas tendencias hereditarias y cultivadas. No han abandonado su puerilidad. Regañan a sus hijos por cosas que nunca debieran notar. Padres, no regañéis nunca a vuestros hijos. Tratadlos con firmeza pero con bondad. Mantenedlos ocupados…

“Sea vuestro hogar un lugar donde Dios es amado y honrado.”

AFC 149.5-150.3

Por la gracia de Dios, puedes …. ¿Lo harás?

Este ha sido un ABL DEVOCIONAL

—————

Mis Compañeros Adventistas:

El Templo Espiritual de Dios

25 de Mayo

“En quien todo el edificio, bien coordinado, va creciendo para ser un templo santo en el Señor; en quien vosotros también sois juntamente edificados para morada de Dios en el Espíritu.” Efesios 2:21, 22.

“El evangelio es para todos, y unirá en la iglesia a hombres y mujeres que son diferentes en preparación, en carácter y en disposición. Entre ellos habrá algunos que son naturalmente negligentes, que creen que la autoridad es orgullo, y que no es tan necesario ser exigentes. Dios no descenderá hasta sus bajas normas…

“El pueblo de Dios tiene una vocación elevada y santa. Es el representante de Cristo. Pablo se dirige a la Iglesia de Corinto como a los que son ‘santificados en Cristo Jesús, llamados a ser santos’. 1 Corintios 1:2…

“Si nuestros hábitos de lenguaje y comportamiento no representan adecuadamente la religión cristiana, inmediatamente debiéramos comenzar la obra de reforma. Al representar a Cristo al mundo, formemos hábitos que lo honren. Por doquiera, en forma oculta, hay quienes trabajan para apartar a las almas de Cristo; y Dios quiere tener instrumentos todavía más poderosos que obren entre su pueblo para atraer las almas a Cristo.

“El templo judío fue construído con piedras cinceladas sacadas de la cantera de las montañas, y cada piedra estaba preparada para su lugar en el templo, cincelada, pulida y probada antes de ser llevada a Jerusalén. Y cuando todas estuvieron en el lugar correspondiente, la edificación avanzó sin que hubiera el ruido de un hacha o martillo. Este edificio representa el templo espiritual de Dios que está compuesto de materiales extraídos de cada nación y lengua y pueblo, de toda clase, alta y humilde, ricos y pobres, instruidos e ignorantes. Los tales no son sustancias inertes, que deban ser preparadas con martillo y cincel. Son piedras vivientes extraídas del mundo por la verdad; y el gran Arquitecto, el Señor del templo, ahora las está cincelando y puliendo y adecuando para su lugar correspondiente.”

AFC 151.4-152.3

Este ha sido un ABL DEVOCIONAL

What Do You Want?

What do you want?
Companionship, and tenderness in gaze?
Gentle tones in talk and touch,
And understanding ways?

Or, is it Courage, Stamina, and Strength,
Enduring through thick and thin;
Defeating all the odds, at length,
And never giving in?…

Patience that passes ev’ry test,
adjusting at each turn?
Virtue protecting Modesty
When passions flare and burn?

A relationship with God that’s sweet,
Calming your every nerve;
That draws you to His piercéd feet,
Equipping your heart to serve
Him, as His Spirit subdues
Your stubborn will
And you bask in His peace?…
As you learn to be still, and
Know Him as your God…
Your constant Friend and Guide?
‘Til you no longer seek to hide
Away from His outstretched arm of
Mercy and all-consuming love,
But rest in its safety and thrill to its charm
And with wanton abandon your heart
Soars above in surrender and sweet release?

So, what do you want?
There are “no free lunches” –
So, what have you brought?
Let’s hear your thought?

Friendship is like a bank account:
Without your deposit
You’ll have no credit
From which to withdraw
Any needed amount.

So, first, you must give, and give, and give,..
And then your reward you will receive;
Can’t put to the test
What you never invest.

The harvest comes last – as all farmers know;
Before ripe fruit come the seed and the plough.
Life owes you none of what you seek,
But the seeds you sow bear the fruit you reap.

So, what do you REALLY want, my friend?
For you first must have in view, that end;
Next, wisely choose the fertile land –
Select it by God’s guiding hand!
Then till the soil with gentlest care,
Bible study and daily prayer.

Nurture the seedlings in their rows,
Enjoying the beauty as each grows
So fragile and pure; remember:
Reaping comes only when the fruit is mature!

So now, to watch, and wait, and learn….
As you water and feed….
(Keep the soil free of weed!)
Oh, your dear heart so yearns
The sweet fruit to taste –
But untimely waste’s born
Of things done in haste!

So, quit you like a man –
Show courage, show strength;
Know by God’s grace that you can
And will conquer at length!
With sanctified mind
Fix your eyes on His prize!
Then reap your surprise of true Love’s dividend!